Sow for yourself righteousness, reap the fruit of steadfast love; break up your fallow ground, for it is the time to seek the Lord, that He may come and rain salvation upon you (Hosea 10:12).

zondag 31 december 2017

Een lopend vuurtje

tussen
scherven
van gebroken
woorden

voorbij
de laatste restjes
klatergoud

in het soms
te diepe dal
van pijn

in het duister
van hardnekkig
zwijgen

dwars door
haperende liefde
heen

Een kudde kramsvogels


Oké.
Het was van ver.
Ze waren schuw.
Maar toch.
Ik herkende ze.
Dwars door wind en miezerregen.

Een kudde kramsvogels.
Onmiskenbaar.
Zeker 12 telde ik er.

Ze landden in een weiland.
Wat ze er zochten weet ik niet.
Ze bleven even zitten.
Lang genoeg om ze vast te kunnen leggen.
Met een door de wind wiebelende camera.
Veel foto's mislukt dus.
De andere zijn niet perfect.
Maar ze dienen wel als bewijs.
Gaaf toch?



donderdag 28 december 2017

Zowaar, wat licht en kleur


Zowaar.
Wat licht.
En kleur.
Na een weekje grijs en somber.
Een dichte wolkenhemel.
Egaal.
Neutraal.

Even.
Na de regen.
Lichtte de hemel op.
Kwamen er kiertjes kleur.
Doorbraken de wolken.
Met licht.
Hemels licht.

Een gift.
Een vergezicht.
Vooruitzicht.
Nieuwe hoop.
Leven.



woensdag 27 december 2017

Zilverreiger met borrelhapje


Vorige week.
Al dagen grauw en grijs.
Nu zelfs mist.
Troosteloos.
Weinig fotogenieks kunnen vastleggen.
Een beetje stil geweest dus op dit blog.
Ondanks de vrije dagen.

Vorige week vrijdag dan even.
De zoveelste witte of zilverreiger in de polder.
Maar zoals altijd erg schuw.
Van verre dus ...
Pas bij het inzoomen zag ik dat hij beet had.

Een warme, nog levende hap.
Een muis of een molletje waarschijnlijk.
Even een paar keer onderdompelen in de sloot.
Glijbaar maken?
Of verdrinken?
Een borrelhapje in ieder geval.

En hap.
En slik.
En weg.
Op (geduldige) jacht naar de volgende.


zaterdag 23 december 2017

zaterdag 16 december 2017