ik zou
zo graag
een requiem
willen zingen
diep vanuit
mijn hart
woord
voor woord
gedragen
door de wind
naar verder
en naar boven
een droevige
melodie op
de lage toon
van smart
en wanhoop
jouw hart
jouw leven
en jouw dood
ik zou
zo graag
mijn vragen
diep in mij
verborgen
willen delen
in de nacht
van zwart
waarom
mijn vriend
waarom
wat heeft je
ooit bezield
bezeten of
verlaten
ik krijg
de nacht
niet klein
ik kan
niet zingen
mijn keel
verstikt
verstrikt
in duizend
vragen
de tranen
branden
mijn hoofd
mijn hart
zijn vol
gedachten
onvoltooid
van hot
naar her
de stilte
heerst
zwaarmoedig
vol verdriet
wat zal de dag
van morgen
brengen
en voortaan
hoe moet
dat verder
gaan
ik zou
zo graag
een requiem
willen zingen
vol eerbied
voor wie je was
en wat je heeft
bezield aan hoop
en wanhoop
liefde en verdriet
maar ach
de stilte
overheerst
mijn zwijgen
omhult
beschroomd
de leegte
die jij achterlaat
ik kan
alleen maar
bidden
Heer ontferm U
laat Uw hart
toch spreken
in dit groot verdriet
erbarm
erbarm U
Heer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten