Liefde is weerloos

het glinstert

het schittert

het druipt

van het licht

het twinkelt

het fluistert

het bruist

zachte mist

de aarde

wasemt

traag en verbaasd

warme lucht
als een gebed
naar omhoog

iele tranen

in triljoenvoud

in het licht

gebracht

tussen de kilte

van de stilte

zachte

halmen

van wuivend

mee buigend
riet

afgezet

tegen het decor

van de nacht

die moet wijken

voor de drang

van de dag

er hangt

verbazing

tussen de struiken

er druipt

ontferming

van de bomen

liefde

is kwetsbaar
liefde
is weerloos

maar
als het je
raakt
dan kun je
niet zwijgen

dan
gaat het
van binnen
zingen
en dan
barst het
naar buiten

dan
wil het
omhoog

vliegen
als de vlinders
zuchten
als de wind
raken
aan de hemel
spelen
als een kind