Stilte

stilte

openbaart

de onrust

diep

van binnen
die ongemerkt
is opgehoopt

stilte

is het zwijgen

tussen

twee woorden

spanning

stilte

is een 

te vaak

gesloten deur

stilte

is ons struikelblok

het vat

dat wij geneigd

zijn telkens

weer te vullen

met verantwoordelijkheid

***

maar

stilte

is ook 

de ruimte

die ik telkens

dringend

nodig blijk

te hebben

de kelder

van het huis

waarin ik mij

voor even

terug kan 

trekken

stilte

is het geheim

waarin ik mij

kan hullen

tot wat

er bruist

weer

over is

stilte 

is geen gebrek

aan stof

tot spreken

maar een vertraagd

geboorte-oord 

van woord

voor woord

want 

stilte

heeft 

een lange

adem 

nodig

***

stilte

is de grens

van onbevangenheid

die ik bewust

wil hoeden

en bewaren

een accu

een oase

een medicijn

en voorraadschuur

stilte

is het kanaal

waardoor

mijn levenslied

weer rustig kan

gaan stromen

stilte

is de gerichte

antenne

op het puntje

van mijn ziel

diep verborgen

in mijn al te

tastbare lichaam

stilte

is de ontplooide

fluistering

van een belofte

voor de vrijheid

van morgen

de stilte

is het vuur

van mijn verlangen

dat door

een onbegrepen wind

wordt aangeblazen

de stilte

is mijn wolkje

tederheid

mijn druppel

voor de dorst

mijn vonkje

in de nacht

stilte

is het zaad

van de hemel

wat zich 
verborgen
wil nestelen

in mijn dorre 
aardsheid

want

in de stilte

van de tijd

vang ik

wellicht

een glimp op

van de eeuwigheid

***

stilte

is ontvankelijke

aandacht

en focus

zuiverend

ademhalen

van mijn verwarde

ziel

een gebed

een loflied
zonder woorden

een hunkering

een onderkenning

van tekort

een tintelend

gedicht

van glinsterend
licht

onthechting
van materie

een toevluchtsoord

een schuilpaleis

een kathedraal
van anti-lawaai

***

ja

een rimpeling

een vlinderslag

een resonantie

een echo

van de liefde

een onvoltooide

droom

is 
de stilte

is 
het leven

is 
de nacht

van zelf
gezochte

eenzaamheid

is
de tempel
van mijn rust

is 
de levensader
van geloof