Soms boezemt het geopende venster
van verbeelding en dromerij,
dat zoveel werelden
van fantasie kan openen,
die lokken met verhalen
van de onbekende weg
naar verre, vreemde landen
je zomaar ook ineens
een weinig angst in.
Dat op een dag
je heimwee
groter groeien zal
dan je verlangen,
en je niet terug zult keren,
naar het vertrouwde
van de muren zekerheid,
het fundament van liefde
dat zo vanzelf lijkt te spreken,
je gespreide bed
van rust en regelmaat
of het kieren
van de deur van hoop
op elke-morgen-zomer-licht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten