Sow for yourself righteousness, reap the fruit of steadfast love; break up your fallow ground, for it is the time to seek the Lord, that He may come and rain salvation upon you (Hosea 10:12).

zondag 27 augustus 2017

Reiger worstelt met kikker


Je ziet ze veel.
Reigers.
En vaak staan ze te vissen.
Minutenlang bewegingloos turen.
Geduldig.
Zonder hengel, zonder dobber.
Maar wel met argusogen.

Als je ook even geduld hebt.
En je blijft staan.
Zie je ze altijd wel wat vangen.
Een visje.
Een kikker.
Een kreeftje zelfs.

Even happen.
Even slikken.
Weg.
Slokje water na.
Klaar.

Als je er foto's van wilt maken, moet je snel zijn.
En ik heb er al aardig wat series van kunnen schieten.
Ik heb ook aardig geduld ...

Maar zaterdagmiddag.
In de Donkse laagten.
Deze reiger was wel erg aarzelend ...

Ik zag dat hij iets gevangen had.
Stopte, stapte af.
Een kikker.
Maar hij ging wel 10 keer terug naar de sloot.
Dompelde hem onder.
Wilde hij hem verdrinken?
Een kikker?

Ik wachtte op het moment.
Maakte ondertussen foto's.
Maar hij bleef maar gaan.
Happen.
Terug.

Afijn.
Driehonderd foto's verder.
Het lukte.
Wonderwel.
Eindelijk.
Uiteindelijk.
Hap.
Slik.
Weg.

Verbouwereerd bleef hij nog even staan.
Vergat zelfs het slokje water na.

Was het een grote kikker?
Zo te zien niet.
Was het een jonge reiger?
Weinig ervaring?
Wellicht.

Hij was in ieder geval goed in beeld.
Al is driehonderd foto's wel iets te veel.
Voor één kikkertje.
Zelfs voor mij.



Herfstig

de blaadjes
vallen al
de paddenstoelen
poppen up

de dagen
worden
korter

de tranen
van de mist
zijn af en toe
al weer
ervaarbaar
in de kilte
van de nieuwe
morgen

bijna
een jaar
voorbij
bijna
een zomer
vergleden

we drijven
langzaam aan
de winter binnen
die kale
kille dood
van leegte
troosteloze
stilte

Kleine vuurvlinder




Adorable spiders




zaterdag 26 augustus 2017

Schorpioenvlieg




Dood hout leeft




Sprankellicht




Red horizon


Afgelopen donderdagavond.
De lucht was grijs.
Bewolkt.
Ik zette mijn fiets binnen.
Deed de deuren op slot.
Geen zonsondergangetje deze keer.
Dacht ik.

Maar ik was binnen.
Nog geen twee minuten later.
En de hemel kleurde.
Heel snel.
Van roze tinten.
Naar rood.
Dieprood.

Een spurt naar de zolder.
Raam open.
En foto's kunnen maken.
Van dit adembenemende schouwspel.
Rood aan de horizon.
Jammer van de schoorstenen.
Die neem ik dan maar voor lief.