Hij zat op een hekje.
Een torenvalk.
Maar vloog op toen hij me aan zag komen.
Achter me ging hij op een volgend hekje zitten.
Rustig kijkend, om zich heen.
Ik stopte.
Draaide me om.
Legde hem vast.
Het duurde even voor hij me zag.
En keek.
En nog eens keek.
Een donkerbruine blik.
Heel even was er oogcontact.
Toen vond hij het welletjes.
En vloog weg.
Verdween in het grijs van de mist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten