Een tureluur.
Op een paaltje.
Die zie je wel meer.
Vanmorgen ook weer één.
In de mist.
Maar wel heel dicht bij het fietspad.
Dus toch maar even afgestapt.
Maar dan.
Als ik een stap dichterbij wil doen.
Zij blijft weliswaar zitten.
Maar begint wel te tetteren.
Te tureluren, zeg maar.
Luidkeels.
En dan zie ik het.
Nog net.
Een jonge tureluur.
Verdwijnend achter het hek.
Al klauterend.
Moeder blijft zitten.
Waakzaam.
Alert.
En oeps.
Vader scheert ook nog even langs.
Met veel kabaal.
Maar gaat dan weer verderop zitten.
En ik krijg uitgebreid de kans om foto's te maken van de kleine.
In het natte gras.
Hij tureluurt al aardig mee.
Is ook al best fors.
Loopt voortdurend ongedurig heen en weer.
Maar de foto's zijn gelukt.
En moeders bleef maar kijken.
Ook nog maar even een filmpje geschoten.
Al had mijn toestel moeite om scherp te stellen.
Het blijft aandoenlijk, dat kleine grut.
Best parmantig, deze tureluur in mini-uitgave.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten