Sow for yourself righteousness, reap the fruit of steadfast love; break up your fallow ground, for it is the time to seek the Lord, that He may come and rain salvation upon you (Hosea 10:12).

woensdag 29 mei 2013

En hij schreef bedachtzaam in het zand

het was een spel
van onschuld en jolijt
tussen de vader
en zijn kind

de moeder
keek glimlachend
toe vanuit 
een stoel
genoot verstild
van liefde
en van vreugde

en het kind
speelde
onbezorgd
en genoot
in het zand
aan het strand
van de zee
in het licht
dat vertraagd
verdween

later 
zag hij
tussen de kieren
van de poort
het leven
nieuwsgierig
en openhartig
langzaam bloeien
en voorbijgaan
tot het als 
een trein
niet meer
te stoppen
leek

en hij schreef
bedachtzaam
vormen
in het zand
van de toekomst
van zijn leven

een naam
een lied
een zorgeloos kijken
een hoofd
dat zich vulde
een hart
dat zich verloor
in een toekomst
vol dromen

en hij schreef
aandachtig
letters
in het zand
letters
die woorden
vormden
tot begrijpelijke
zinnen

liefde ontvlamde
de ander
veranderde
zijn doel
en zijn visie
op het leven
hij aanvaardde
dankbaar
en genoot

en hij bouwde
verbeten
en gedreven
stevige kastelen
in het rulle zand
trotseerde de wind
en testte 
zijn krachten
op rekbaarheid

toen liefde
de vorm kreeg
van eigen vlees
en bloed
stond hij verbaasd
en verwonderd
naar een glimlach
te staren
en het raakte
elke vezel
in zijn bestaan

en de zon
scheen stil
toen hij
bedremmeld
urenlang dwaalde
over het zand
langs de zee
van glinsterende tranen

maar al snel
vulde werken 
zijn leven
nam bezit
van tijd
en van liefde

hij ontdekte
en ontplooide
zijn talenten
en werd bezet
en gedreven 
door spanning
en ambitie

zijn leven
kabbelde
als de zee
aan het strand
knabbelde
van het zand
en spoelde
onophoudelijk
het ritme
van de dagen
dichter naar 
voorbij

tot tenslotte
zijn schip
strandde
op de grens
tussen vluchtig
en gelopen

en de zee
kwam met water
nam het zand
golf na golf
weer mee
voor later

en de wind
huilde een lied
van heimwee
naar gedaan
en vergeten

in het zand
stonden vaag
nog wat woorden
ooit geschreven

een kind liep
er langs
bukte en las
lachte 
heel even
en veegde 
verbaasd
de laatste letters
weg 

terwijl
vluchtige wolken
gloeiden 
van kleur
en het laatste licht
van de dag
werd verborgen
achter de vervagende 
lijn van de horizon

1 opmerking: