Sow for yourself righteousness, reap the fruit of steadfast love; break up your fallow ground, for it is the time to seek the Lord, that He may come and rain salvation upon you (Hosea 10:12).

donderdag 4 april 2013

Tot je doel komen

Vanavond de afsluitende avond schilderen. Na de eerdere tweede, met als thema 'Oorsprong' en 'Metamorfose', nu de laatste, met als thema 'Tot je doel komen'. Mooi om te zien hoe iedereen dat op zijn eigen wijze invulling gaf. En ook om de verschillende stijlen te zien.

En hoe, zomaar een beetje kledderen met een beperkt aantal kleuren op een plastic bordje, na een uur of anderhalf herkenbare vormen aannam.


Zelf heb ik wekenlang lopen zoeken naar een beeld dat zou passen bij dat thema. Dat viel nog niet mee. Ik had eerder al een schilderij langs zien komen op internet, van een oude schuur en een prachtige bloementuin. Maar kon hem nu natuurlijk nergens meer vinden, als voorbeeld. Alles afgezocht op Google en Pinterest. Genoeg alternatieven gevonden, maar niet passend bij het plaatje in mijn hoofd, wat daar helemaal nog geen vorm had, maar meer een idee was, nog niet echt uitgekristalliseerd.

Uiteindelijk bedacht dat ik dan zelf maar iets moest combineren.
Aan de ene kant een huis als niet-permanente bewoning.
Een hutje, als doortocht, als overnachting.
Gelegen aan een weg. Onderweg.
Naar morgen, naar verder.
Aan de andere kant moest er iets van een doorgang komen, een poort, een in perspectief verdwijnende weg.
Vol in het licht.
Beeld van de toekomst.
Het mooie dat nog wacht.
Het licht dat ons leidt.

Maar tot het moment dat alles klaarstond, schilderij, kwasten en verf, wist ik niet hoe ik dat moest combineren.

Beginnen dus maar gewoon.
Eerst een lichte contourtekening en die gaandeweg ingevuld.
Laag over laag, heel dun deze keer.
Hutje mislukt, veel te rood.

Ingespannen, rode wangen.
Beperkt in het kleuren mengen.
Kleuren die niet willen wat ik wil.
Gebonden aan handen en voeten.

Gaandeweg gaat het lijken.
Komt de invulling.
Bruggetje erbij, over het water.
Achtergrond om de details heen schilderen, omgekeerde weg dus.
Een paar accenten getipt, als bloemen en bomen.

Maar het licht bleef hangen.
Als laatste.
Durfde het niet goed te schilderen.
Heb het uiteindelijke maar zo gelaten.
Niet als poort, zoals bedoeld.
Meer als graf, waar het licht uit kwam stralen.
Symbool van Pasen.
Onbedoeld.

Doorgang.
Dat wel.
Mooie afsluiting.
Symbool van diepe hoop.
Het mocht een plaats hebben.
Op de berg.
Aan het eind van de weg.



2 opmerkingen:

  1. Een onnatuurlijk punt.....maar het toont de weg naar een andere dimensie....Het oog trekt ernaartoe...
    Onnatuurlijk en toch...natúúrlijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ik vind het altijd weer heel knap hoe men z,on grote inspiratie op het doek vast kan leggen.

    BeantwoordenVerwijderen